این روزها و احتمالا تا واپسین لحظه ی مرگ مرثیه خوان خاطراتت باقی خواهم ماند...این روزها پوچ یعنی من...هیچ یعنی من و تمام نبودن ها یعنی تو...دیگر نه عشقی هست و نه خدایی...دلم سکوت میخواهد...

 

((بزن باران...بزن تو تا نوای ناله هایت در سکوتم سایه اندازد...بزن باران نگاهم خالی از ابر است))

 

         

از دلنوشته های دوست خوبم خانم جیهونی